نرم افزار Ulead Video Studio Plus 11

یکی از نرم
افزار های برتر ویرایش و میکس فیلم و ویدئو ،  که یکی از رقبای بزرگ نرم
افزارهای مطرح ویرایش ویدئویی همچون Adobe Premiere و نرم افزار تدوین سینمایی Avid است. عمده محبوبیت این نرم افزار را می توان در محیط کاربر پسند و
ساده آن دانست که کاربر آماتور به آسانی و پس از اندکی کار، می تواند فنون ویرایش
فیلم توسط آن را فرا بگیرد. این نرم افزار در July 2007
از سوی منتقدان نرم افزار مجله الکترونیک و نشریه مطرح وبسایت PC Magazine رتبه اول را در میان نرم افزارهای ویرایش ویدئویی از آن خود کرد.

(عکس مورد8 سال 2006)

در ادامه مطلب به 10 مورد از این حادثه ها اشاره میشود...

در ویندوز XP این امکان برای شما وجود دارد تا رمز عبوری را برای امنیت بیشتر در ویندوز خود داشته باشید. این رمز عبور، قبل از تمامی کاربرهایی که شما ایجاد می کنید، در سیستم نشان داده می شود. برای استقاده از این رمز عبور، وارد منوی Start شده، سپس بر روی گزینه Run کلیک کنید و در خط فرمان Run دستور Syskey را تایپ کنید و سپس کلید Enter را فشار دهید. سپس در کادر باز شده بر روی گزینه Update کلیک نمایید، تا کادر Startup Key باز شود، سپس با فعال کردن فهرست Password Startup ، رمز مورد نظر خود را وارد کنید و پس از تعیین رمز عبور ، کامپیوتر را دوباره Restart کنید.

مروری بر پردازنده های 64 بیتی AMD .

Hammer یا چکش چیست ؟ معماری سی پی یوهای Athlon64/ Opteron/ FX
HAMMER نامیده میشودو 64 بیتی هستند .WIN XP 64 فعلا" در مرحله بتا است. یکسری بنچ مارکها یی هم هست که تحت WIN XP 64 گرفته شده . منتها در طی مرور زمان هرچی ویندوز و درایور ها(که انها هم فعلا"بتا هستند ) کاملتر بشوند نتایج تستها بطور قابل ملاحظه ای بهبود خواهند یافت .
Hypertransport و باس سیستم :
Hypertransport یک مسیر پرسرعت دو طرفه بین سی پی یو و قسمتهای دیگر سیستم است .تمام چیپهای HAMMER از دو مسیر یا باس استفاده می کنند.اولی با حافظه در ارتباط است و دومی با سیستم .
64 بیت چه مزیتی دارد؟
اول اینکه به رم بیشتری میتونیم دسترسی داشته باشیم . یعنی از مرز 4 گیگابایت بدون paging عبور می کنیم ."paging" روشی بود که IBM PC های اولیه می توانستند به بیش از 640 کیلوبایت دسترسی داشته باشند. این روش رو الان سی پی یوهای Xeon intel برای دستیابی به بیش از 4 گیگابایت بکار میبرند.که پیچیده و کند است .حداقل 10 در صد سرعت کاسته میشود.در سیستمهای 32 بیتی ما به ازای هر برنامه محدود به 2 گیگابایت رم هستیم .در سیستمهای 64بیتی این مقدار به 4 گیگابایت افزایش پیدا می کند.رجیسترهای 64 بیتی داخل سی پی یو امکان استفاده از عدد صحیح های 64 بیتی را میدهند. البته وقتی تفاوت را متوجه میشیم که برنامه برای پردازنده 64 بیتی نوشته شده باشه .
opteron چند مدل داره اینطوری نشان داده میشود:1xx,2xx,8xx کهxx ها مدل پردازنده هستند و سرعت کلاک را نشان میدهند.عددها تعداد خطوط ارتباطی hypertransport را نشان میدهد.
Athlon FX سری ارزانتر opteron است .در حقیقت سری 1xx. هم opteron و athlon fx یک کنترلر 128 بیتی حافظه دارند.یعنی همزمان می تونیم به دو ماجول حافظه 64 بیتی دسترسی داشته باشیم .
Athlon 64 تقریبا" مثل FX است . منتها کنترلر حافظه 64 بیتی دارد.و خب ارزانتر است .
اینها همشون مادربورد مخصوص به خود نیاز دارند.
athlon 64 با 754 پین .opteron با 940 پین و FX با 940 پین .
san diego یک Athlon 64 با پشتیبانی از رم دو کاناله است که سال دیگه عرضه میشود.با سرعت 2.6 Ghz .و 949 پین .
Athlon 64 پهنای باند پایینتری نسبت به P4داره .در عوض باس سیستم و حافظه کاملا" مجزا هستند.و این باعث شده تا گلوگاه سیستم در هنگام اجرای بازی و برنامه ها ازبین برود.به این دلیله که P4 در تستهای مربوط به CPU نمره بهتری می گیره .و در عوض Athlon 64 در بنچ مارکهای بازیها و برنامه ها نمره بهتری کسب می کند.
این خلاصه شده یکی از پستهایی بود که در futuremark خواندم . راجع به Athlon 64 که در بازار ایران هم موجود است باز می نویسم .

 

                            E:mail:Ramin_Iranfar@Hotmail.com 

کامپیوترهای سال 2006 با اینتل 64 بیتی

19 فوریه 2004 - یک عضو عالی رتبه اینتل میگوید که قدرت 64 بیتی تا سال 2006 در اختیار کامپیوترهای خانگی قرار نمیگیرد. قدرتی که حافظه بیشتر و پردازش دیتای بالاتری را به ارمغان خواهد آورد. این خبر، چهارشنبه همین هفته از طرف ویلیام سو، مدیر مسئول چیپهای کامپیوترهای دسک تاپ اینتل در مصاحبه ای با رویتر مطرح شد. در واقع اینتل معتقد است که میتواند زودتر از این زمان، تکنولوژی فوق را در اختیار بازار بگذارد اما بعید میداند که اکو سیستم سیستمهای عامل و نرم افزارهای امروزه، بتوانند از قابلیتهای این چیپ، استفاده های لازم را ببرند و در این رابطه منتظر است که مایکروسافت ویندوز نسل جدید خود را تا سال 2005 یا اوایل 2006 به بازار عرضه نماید. این در حالیست که رقیب اینتل یعنی AMD بر خلاف این عقیده، امکاناتی را برای تراشه های 64 بیتی خود جهت  مصرف کنندگان تجاری و خانگی عرضه کرده است و در این رابطه اعتقاد دارد که بازیهای ویدئویی امروزه و افرادی که در حال ویرایش فیلم هستند میتوانند این امکانات را مصرف کنند.

مطالب دسته اول سخت افزار

Ramin_Iranfar@Hotmail.com                        

پاسخ خیلی ساده است: اگر به اطراف خود نگاه کنید هیچ اثری از پردازنده های ایتانیوم نمی بینید. در واقع فروش ایتانیوم مانند قدرت محاسباتی و بازده آن بسیار پایین تر از سطح انتظار بوده است. پروژه ایتانیوم از زمان تولد تا به حال دچار مشکلات زیادی بوده است به شکلی که اگر اینتل ایتانیوم را رها کند هم جای تعجب زیادی نخواهد بود. سوای فروش ضعیف و قدرت پردازش ناکافی نه تنها در مقایسه با رقبای مانند اولترا اسپارک و پاور پی سی ، حتی در برابر محصولات خود شرکت یعنی پنتیوم 4 و زئون نیز قابل قبول نبوده است، اینتل اولین ضربه را از رقیب هوشمند خود یعنی ای.ام.دی زمانی خورد که مجبور شد معماری 64 بیتی خود را رها کند و پردازنده هایش را با معماری موسوم به AMD64 ادونسد میکرو دیوایسز بسازد. در این مورد خاص کلک همیشگی گمراه کردن مردم و رسانه ها با نامگذاری های پیچیده نیز مانند ماجرای پردازنده های Pentium M و کمپین تبلیغاتی Centrino که باعث شده بیشتر مردم فکر کنند سنترینو یک پردازنده است نگرفت و عموم جامعه آی تی امروزه می دانند که معماری EM64T اینتل درواقع همان AMD64 ای.ام.دی است که نامش عوض شده تا کسی متوجه نشود که اینتل دارد عملا از تکنولوژی شرکت رقیب اش درس می گیرد.

ضربه دوم کاری به پردازنده ایتانیوم شکست فروش آن در بازار ایستگاه های کاری بود و این در زمانی اتفاق افتاد که اچ.پی ایستگاه های کاری ایتانیوم خود را از بازار خارج کرد. (برای اینکه متوجه عمق فاجعه شوید توجه شما را به این نکته جلب می کنم که90 در صد فروش ایتانیوم متعلق به اچ .پی بود) شکست های پی در پی ایتانیوم در برابر موفقیت های پی در پی ای.ام.دی که عملا از زمانی که پردازنده های اتلون را وارد بازار کرده تا به حال تغییر استراتژی خاصی نداشته بسیار قابل توجه است خصوصا اگر "نقشه راه" پردازنده های پنتیوم را نگاه کنید تا متوجه شوید اینتل چند بار در معماری پردازنده های خود تغییر عقیده داده است:

استراتژی اول اینتل :

از Pentium Pro به Pentium III به Pentium M ( میتوان آن را مسیر سنترینو نام گذاری کرد )

این مسیر پردازنده های خنک، با فرکانس پایین و کم مصرف اینتل است. (توجه کنید که چطور اینتل دارد پردازنده های سرور و لپتاپ خود را یکی می کند.

استراتژی دوم اینتل :

از 386 به 486 به پنتیوم 1 و 2 به پنتیوم 4 ( که می توان آن را مسیر پنتیوم 4 نام گذاری کرد)

این مسیر پردازنده های پر مصرف، گرم و با فرکانس های بالا اینتل است که با رسیدن به سقف 4 گیگاهرتز از رده خارج خواهد شد.

استراتژی سوم اینتل :
ایتانیوم 1 ، ایتانیوم 2، ایتانیوم 3

خلاصه اینکه پردازنده های مربوط به استراتژی 2 به بن بست فنی رسیده اند و عملا پنتیوم 5 یا پنتیوم 4 بالای 4 گیگاهرتزی دیگر به بازار نخواهد آمد و یا اگر بیاید تنها نام تجاری آن پنتیوم است. استراتژی 3 اینتل ، که پر خرج ترین پروژه تاریخ آی تی پس از پروژه (موفق) آی.بی.ام 360 است بسیار به کندی پیش می رود. (منتقدان پروژه ایتانیوم را "ایتانیک" نام گذاری کرده اند) و عملا چیزی که باقی می ماند استراتژی فعلی اینتل یعنی سنترینو است که قطعا در برابر رقبایی مانند اولترا اسپارک، اپترون و پاور پی سی حرفی برای گفتن ندارد.

پس در آینده باید چه پردازنده ای بخریم؟

پردازنده های ایتانیوم به دلیل ساختار 64 بیتی شان توانایی اجرای نرم افزار های 32 بیتی فعلی را به صورت مستقیم ندارند و تنها راه اجرای برنامه مرد نیاز شما بر روی این پردازنده این است که یا صبر کنید تا نسخه 64 بیتی آن نوشته شود ( مثلا فتوشاپ64 بیتی به بازار بیاید) یا این که از نرم افزار های شبیه ساز استفاده کنید.
خوب چون آمدن نسخه های 64 بیتی نرم افزار ها مدت زیادی به طول خواهد انجامید پس باید به سراغ شبیه سازی برویم. هر شبیه سازی موجب افت بازده پردازنده خواهد شد، محققیت اعلام کرده اند ایتانیوم با نرم افزار شبیه سازی شده هم سرعت یک پردازنده زئون با سرعت مشایه خواهد بود. در حالی که این موضوع برای محققین ممکن است هیجان انگیز باشد، قطعا شما علاقه ای ندارید که پول خود را برای پردازنده ای بسیار مدرن خرج کنید و سپس سرعت آن را با شبیه سازی پایین بیاورید. این مانند خریدن یک پورشه و تبدیل آن بازدن یک کلید به فولکس واگن است چون فرضا برای پورشه شما هنوز جاده ای ساخته نشده است.

یک نکته کوچک قابل ذکر دیگر درباره ایتانیوم سخت افزار آن است، تمام کسانی که با سیستم عامل ویندوز تجربه کاری دارند به خوبی به خاطر می آورند که مهاجرت از پردازنده های 16 بیتی اینتل به پردازنده های 32 بیتی چه ضرر های جبران ناپذیری از نظر مالی و زمانی برای مدیران شبکه به ارمغان آورد. حالا خودتان را تصور کنید که در حال جستجو برای درایور 64 بیتی برای کارت گرافیک یا صدای کامپیوتر تایوانی خود هستید تا بفهمید چرا هیچکس علاقه ای به ایتانیوم نشان نمیدهد.

حالا شما خواهید گفت که این استراتژی کند مهاجرت به ایتانیوم چیز جدیدی نیست و اینتل و مایکروسافت همینطور که توانسته اند بخش اعظم بازار آی.تی را ده ها سال عقب مانده تر از بقیه بخش های بازار نگه دارند،این بار هم می توانند با یک استراتژی 20 ساله به آرامی سخت افزار و نرم افزار 64 بیتی را به جامعه آی.تی بفروشند. متاسفانه یا خوشبختان این گزینه نیز دیگر شدنی نیست ، به دلیل این که این بار رقبای اینتل و مایکروسافت نه بر روی پلت فرم های بسته و کوچک خود مانند مک، دیجیتال، اس.جی.آی ، بلکه در بازار x86 و ویندوز در حال رقابت سخت با اینتل و مایکروسافت هستند.( یعنی مردم نیازی ندارند برای نسخه 64 بیتی ویندوز یا پردازنده بعدی اینتل صبر کنند و می توانند به جای آنها از پردازنده های اپترون یا از لینوکس، مک او.اس یا سولاریس استفاده کنند).

بیشترین خطر بازار اینتل را زمانی تهدید می کند که "سوخت" پردازنده های کلاسیک پنتیوم به پایان برسد در حالی که از پردازنده های جدید تر 64 بیتی هنوز خبری نیست. این جا دقیقا جایست که فرصت مجال به پردازنه های رقیب یعنی اپترون می دهد که در عین 64 بیت بودن می توانند بدون شبیه سازی نرم افزار های 32 بیتی موجود را استفاده کنند. اینتل این روز ها در تدارک تولید پردازنده ای از خانواده زئون است که دارای امکان پشتیبانی 64/32 بیتی به طور همزمان می باشد و این می تواند حضور اینتل را در بازاری که خودش 30 سال پیش به وجود آورد دوباره معنی دار کند.

دکتر اندرو گروو - Andre Groove- مدیر عامل اینتل زمانی می گفت " تنها ذهنیت های پارانووید زنده می مانند". امروزه ظاهرا زمان مرگ یکی از این محصولات خوش بین رسیده است.


منابع:

ایتانیوم

پنتیوم 4

پنتیوم ام

در باره ای.ام.دی

اپترون

شرکت اینتل

شرکت ای.ام.دی

شرکت سان مایکروسیستمز

شرکت هیولت پاکارد

                                           نظر بدهید

ویندوز لانگهورن 4051

 

PCI Express

 گاهی اوقات برایتان پیش آمده که خواسته اید تا راه انداز driver دستگاه خاصی مانند پرینتر، اسکنر، کارت گرافیکی، صوتی، مادربرد  را نصب کنید ولی ویندوز در هنگام نصب آن دچار مشکل شده و در نتیجه عمل نصب نیز متوقف مانده است. یکی از دلایل ناکام ماندن ویندوز در نصب و راه اندازها می تواند پر شدن دایرکتوری inf خود وینودوز باشد. سیستم عامل ویندوز داخل دایرکتوری خود، زیردایرکتوری خود به نام inf دارد که فایل های درایوهای مختلف را آنجا نگهداری می کند. بعضی اوقات بعلت از کار افتادن سیستم، راه اندازی مجدد آن، اشکالات  و ایرادهای منطقی موجود در برنامه های مختلف منجمله IE و خود ویندوز فایل هایی با اندازه  صفر کیلو بایت در این دایرکتوری  تشکیل می شوند. حال اگر تعداد فایل ها در این دایرکتوری خیلی زیاد شوند(مثلا به40,000 یا 50,000 تا برسد) ویندوز در نصب و راه اندازهای جدید دچار مشکل خواهد شد. در این مواقع بهترین راه حل پا ک کردن فایل های اضافه و خراب از این دایرکتوری است. روش تشخیص این فایل ها نیز از روی اندازه آنها است. بنابراین اگر شما هم با راه اندازی سیستمتان دچار مشکل هستید، پیشنهاد ما این است که یک سری به این دایرکتوری ها بزنید و فایل های inf با اندازه صفر ر احذف کنید. درضمن برای بالابردن

سرعت سیستمتان می توانید هر از چند گاهی این کار را با دایرکتوری temp ویندوز انجام دهید. دایرکتوری temp قسمتی از ویندوز است که برنامه های کاربردی مختلف و حتی برنامه های خود ویندوز اطلاعات موقت خود را در آنجا نگهداری می کنند ولی باز به علت ایرادهای مختلفی که در خود نرم افزارها و یا در سیستم ممکن است وجود داشته باشد بعضی از این برنامه ها، اطلاعات موقت ایجاد شده توسط خودشان را پاک نمی کنند، بنابراین با گذشت زمان حجم دایرکتوریtemp افزایش یافته و عملا ده ها مگابایت اطلاعات زاید و بدرد نخور روی دیسک بجا می ماند که هیچ فایده ای جز کندتر شدن سیستم شما نخواهد داشت. در ضمن فراموش نکنید که پس از پاک کردن فایل های داخل دایرکتوری temp بد نیست تا یکبار کامپیوتر خود را راه اندازی مجدد(restart) کنید.